Dla autorów

Autor: -

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Reklama

Autor: -
Obraz
Ta zakładka jest jedynym miejscem, w którym spam będzie tolerowany. Właścicieli innych blogów prosi się również o składanie próśb lub podejmowanie decyzji o sojuszu właśnie tutaj. S ojusze:   Akademia Magiczna   Arghal   Armia Boga     Cesarstwo Bysen   Czas Hogwartu Dynastia Tudorów   Hayashi Okiya   Hogwart50   Kagura Ohime   Keronia   Monster High     Moonlight City New York College Ordo Corvus Albus Our District   Oxenfurt   Sekcja SEAL Shadow Dancers   Sunset Valley   Szkoła Dla Trudnej Młodzieży The Mortal Instruments   The Worst Revolution The New Hogwart   Wollerstone Xavier's School for Gifted Youngsters Zakład Karny Uppsala Bannery:  
Czytaj więcej

You can't kill me. I died years ago.

Autor: tricky one -
Obraz
    Nagie drzewa gięły się na wietrze w urywanych półtonach jego ponurej pieśni. Wibrujące cienie wpełzły na szarą ścianę, a pomieszczenie – na którego wystrój składało się jedynie łóżko i szafka nocna – tonęło w mroku. Jedynie łagodna łuna bladego światła rozmywała się miękką smugą na podłodze, wpadając przez okno.     Jej drobne, wątłe ciało dygotało z zimna. Dłonie o nienaturalnie długich, kościstych palcach spoczywały na poszarzałej pościeli. Srebrne wstążki oplatały nadgarstki. Rubinowe kosmyki wiły się na poduszce, a głowa smętnie opadła na ramię. Nieobecny, mętny wzrok jadeitowych oczu niezmiennie utkwiony był w ten sam punkt. J A D E I T E   Senna Obłąkana Wiek nieznany Gamma Amnest Ośrodek Dla Niepełnosprytnych     Nikt tak właściwie nie pamięta przybycia tej istoty do Ośrodka. Wśród co bardziej naiwnych stworzeń, których ulubionych zajęciem jest wymienianie informacji na temat innych, krąży pogłoska, że pewnego dnia Jade po prostu wyrosła jako jedna z roślin w ogro
Czytaj więcej

Znacznie łatwiej jest zabijać niż prosić.

Autor: -
Obraz
[MUZYKA] STORMY  Opowiem Ci o kobiecie z innego wymiaru, czego z początku, jako człowiek, nie mogłem pojąć i co wprawiało mnie w w niejasne zakłopotanie.  Ta jasnowłosa istotka mająca zaledwie metr siedemdziesiąt wzrostu o smutnych błękitnych oczach ukrytych za kurtyną czarnych rzęs, w których było coś hipnotyzującego, codziennie nocą spacerowała po dachach w okolicy mojego domu. Zanim ktoś zadzwonił na policję z niespotykaną u ludzi zwinnością umykała gdzieś niezauważalnie jakąś nieoświetloną uliczką, gdzie nie było wyjścia, a i tak tam znikała...  Była tu nieproszona i złośliwie stukała w okna zupełnie bez powodu budząc śpiących ludzi, ale ja nigdy nie dzwoniłem po mundurowych, bo i tak to nie miało sensu. Interesowała mnie jej osoba. Byłem chyba jedynym zainteresowanym tą kobietą w pozytywnym tego słowa znaczeniu. Reszta narzekała i próbowała tylko odgadnąć jej tożsamość. Odważyłem się wyjść jej na spotkanie, jeszcze nie wiedząc z kim mam do czynienia. Gdy próbowałem j
Czytaj więcej